Ik vind het lastig om mijn verhaal te delen. Ik ben een heteroseksuele man en in communicatie over seksuele intimidatie word je dan vaker beschreven als mogelijke dader in plaats van iemand die óók slachtoffer kan worden van seksuele intimidatie.
Toch is dat wel gebeurd, al is het inmiddels een aantal jaar geleden. Ik heb een vrij diverse vriendengroep. Omdat we verschillende achtergronden hebben, vinden we het leuk om elkaar mee te nemen naar plekken die onderdeel uitmaken van onze subculturen. Zodoende zijn we wezen stappen in Arnhem.
We hebben het daar de hele avond gezellig gehad, totdat ik aan het einde van de avond bij mijn kruis gegrepen werd. Op het moment dat dit gebeurde, wist ik eigenlijk niet hoe ik moest reageren. Ik verstijfde en realiseerde me niet direct dat deze ervaring niet fijn was, totdat ik de dag daarna in de bus zat en me ineens heel onveilig voelde in de drukte.
Ik heb nooit het gevoel gehad daarover met iemand te kunnen praten. Je leert immers dat seksuele intimidatie iets is dat vrouwen overkomt of iets wat mannen fijn zouden moeten vinden als het gebeurt. Ik vind het daarom ook lastig om nu melding te maken, omdat ook op deze pagina mannelijke slachtoffers niet vertegenwoordigd worden.